Hallo lieve lezer,
Het is weer een hele tijd geleden dat ik geschreven heb. Zo zonde, want ik vind het heel erg leuk om te doen. Nou ja, het schrijven zelf niet altijd. “Drugde through the drugdery” noemen ze dat dan hè. Op dit moment ligt mijn focus bij mijn afstudeerproject. Maar goed nieuws, het einde daarvan nadert en er staat een heel mooi, nieuw jaar te wachten.
En hoe weet ik dat? Omdat ik het een heel mooi jaar ga maken. Ik geloof erin dat ik zelf voor het grootste deel de touwtjes in handen heb als het om mijn leven gaat. Tijdens het schrijven van dit artikel, sprak ik met iemand in mijn omgeving die zei: “Ik neem aan dat je ervoor zorgt dat je een relaxed leven hebt.” En toen dacht ik, ja, dat probeer ik wel. Ik doe mijn best om mijn leven zo leuk mogelijk te maken. Daar doe ik best veel voor.
Met alle tips en tricks die ik geleerd in het afgelopen jaar, lukt het me aardig goed om voor het grootste deel van de tijd een positief, fijn leven te leiden. Ik heb ook geleerd dat je niet áltijd vrolijk, blij en positief kan zijn. En ook niet hoeft te zijn. Toegeven aan een kutdag, kutweek of kutjaar is vaak de beste keuze. Dan kun je het pas veranderen. Ik hoop dat ik de lessen die ik het komende jaar leer met je kan blijven delen, zodat je ze ook kun toepassen als het je helpt.
Ik realiseer me de laatste tijd vaak dat ik nog jong ben. 22, wauw. Ik heb nog een heel leven voor me. Waar ik iets moois van kan maken (ja, het wordt weer diep). Maar ik blijf niet altijd zo jong, dus dan wil ik daar ook wel echt nú mee beginnen. Zoals de bekende (inmiddels beruchte) quote luidt: je leeft maar een keer. Oftewel, YOLO! En om niet in mijn gebruikelijke gewoontes te vervallen, heb ik er een ‘project’ van gemaakt. Ook geloof ik niet dat het werkt als je stil zit en maar wacht tot alle mooie, leuke dingen / kansen op je af komen. Wanneer je iets wilt laten gebeuren, is het belangrijk dat het iedere dag focus krijgt (1).
Ik weet niet wat ik wil in het leven, wat ik wil doen en wat ik wil worden. Ik heb wel wat ideeën en voorkeuren. En ik geloof dat wanneer ik die volg dat ik op een goede plek terecht kom. Uit alles weet ik één ding zeker: ik wil mezelf kunnen zijn en dingen doen die ik heel graag wil doen. En daarom spendeer ik een heel jaar aan: being me. En ik neem je hierin mee. Ik weet nog niet precies hoe ik dit ga vormgeven, maar ik heb er zin in. En ik vind het ook erg leuk om zelf terug te kunnen kijken naar wat ik dit jaar allemaal leer en meemaakt.
Ik wil niets liever dan écht mezelf. Ik wil ook anderen laten zien dat je echt jezelf mag zijn. Iets wat best lastig is, al klinkt het zo simpel. In mijn leven heb ik mezelf zo veel dingen aangeleerd / wijs gemaakt, waardoor ik merk dat ik vaak niet geheel mezelf kan zijn / durf te zijn. Daar wil ik verandering in brengen. Ik leef voor mezelf (om het even heel egoïstisch te maken). En ik geloof erin dat je pas écht iets kan toevoegen aan iemand anders zijn leven als je jezelf kan zijn en je goed voelt. Dat je van jezelf houdt (geen paniek, dieper dan dit gaat het niet worden).
Het ‘project’ is geïnspireerd door The Happiness Project van Gretchen Rubin. Gretchen heeft een volledig jaar gewijd aan gelukkiger worden. Iedere maand stond een ander thema centraal, zoals ‘work’ of ‘friendship’ (2). Ze schreef een boek met alle lessen die ze dat jaar leerde. Ik las het boek, maar liefst 2x, en zo ontstond dit idee. Aangezien ik in januari klaar ben met afstuderen, zal ik in februari beginnen. Dat is geheel tegen mijn gevoel in (soms heb ik wel een beetje last van OCD), maar dat is juist goed. Hup, uit die comfort zone.
Heb jij al nagedacht over 2018? Of ben je niet zo van de ‘goede’ voornemens?
Ik hoop je terug te zien in februari.
Liefs,
Dees
Bronnen
(1). ‘The Year of Being Unapologetically Me’ door Samantha McGowan via huffingtonpost.com.
(2) ‘The Happiness Project’ door Gretchen Rubin.
Foto: Zelfgemaakt.
